Κρουστά

Κρουστά

Κρουστά

Ξυλόφωνο

Το ξυλόφωνο έχει και αυτό την ίδια διάταξη στις πλάκες του με το μεταλλόφωνο, μόνο που

αυτές είναι ξύλινες, από ξύλο τριανταφυλλιάς συνήθως, στερεωμένες πάνω σε αντηχεία,

για να ενισχύεται ο ξερός ή πλούσιος (ανάλογα με το τονικό ύψος) ήχος.

Τύμπανα

Στα κρουστά συγκεκριμένης οξύτητας συμπεριλαμβάνονται κυρίως ιδιόφωνα κρουστά, αλλά κι ένα μεμβρανόφωνο. Πρόκειται για τα τυμπάνια, τα μεγάλα ορχηστρικά τύμπανα που χρησιμοποιούνται στη συμφωνική ορχήστρα. 

Αποτελούνται από ένα ημισφαιρικό κυρίως σώμα που στο χείλος του τεντώνεται μια μεμβράνη. Η τάση της ρυθμίζεται με κλειδιά ή με πεντάλια. Ο μουσικός κτυπάει τη μεμβράνη με ειδικές μπαγκέτες και το τονικό ύψος του ήχου που παράγεται, εξαρτάται από την τάση και τη διάμετρο της μεμβράνης. 

Η κατάληξη στις μπαγκέτες, ανάλογα με τον ήχο που θέλει να πετύχει ο εκτελεστής, μπορεί να είναι στρογγυλή από δέρμα ή σφουγγάρι για τους μαλακούς ήχους, ή από ξύλο για τους πιο δυνατούς και ‘’σκληρούς’’.

Μεταλλόφωνο

Το μεταλλόφωνο αποτελείται από ατσάλινες πλάκες τοποθετημένες σε μια βάση με τη διάταξη που έχουν τα πλήκτρα του πιάνου και με ανάλογη διαδοχή στο τονικό ύφος. 

Παίζεται με ξύλινα, πλαστικά ή μεταλλικά σφυράκια, ανάλογα με το ηχόχρωμα που θέλει να πετύχει ο μουσικός.

Ταμπούρο

Το ταμπούρο είναι μικρό σε μέγεθος, με μεταλλικό ή ξύλινο κυρίως σώμα και μια μεμβράνη σε κάθε ανοιχτή πλευρά του. Στην κάτω μεμβράνη εφαρμόζεται ένα σύστημα μεταλλικών χορδών που πάλλεται σε κάθε χτύπημα της επάνω μεμβράνης και δίνει μια χαρακτηριστική χροιά στον ήχο.

 Παίζεται με δυο μικρές ξύλινες ράβδους (μπαγκέτες). Όσο αυξάνεται ο όγκος του τυμπάνου τόσο περισσότερο βαθύς είναι και ο ήχος που παράγει.

Γκρανκάσα

Το μεγαλύτερο, άρα και βαθύτερο, τύμπανο είναι η γκρανκάσα, με πλούσιο και δυνατό ήχο. 

Στις συμφωνικές ορχήστρες το όργανο αυτό χτυπιέται με ειδικό ‘’κόπανο’’, ενώ στο σύνολο των τυμπάνων, στα μικρά συγκροτήματα, υπάρχει ειδικό σύστημα που επιτρέπει το χτύπημα με το πόδι.